Buena navegación con NihilScio! | ||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||||
| ||||
|
- Conjugación completa di insultare insulto =
insultare: Verbo attivo INDICATIVO Presente - Conjugación completa di insulto Forma activa |
INDICATIVO | significado |
Presente | |
ego insulto tu insultas ille insultat nos insultāmus vos insultātis illi insultant | Yo agravío Tu agravías El/Ella/Eso agravía Nosotros agraviamos Vosotros agraviáis Ellos/Ellas/Esos agravían |
Conjugación de: insilior, insilīris, insultus sum, - , insiliri conjugación: 4 - intransitivo/transitivo - passiva (Ita) = saltare sopra, balzare su, intr./tr, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
insilior insilīris insilītur insilīmur insilimĭni insiliuntur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
insiliēbar insiliebāris insiliebātur insiliebāmur insiliebamĭni insiliebantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
insultus sum, insulta sum, insultum sum... insultus es, insulta es, insultum es... insultus est, insulta est, insultum est... insulti sumus, insultae sumus, insulta sumus... insulti estis, insultae estis, insulta estis... insulti sunt, insultae sunt, insulta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
insultus sum, insulta sum, insultum sum... insultus es, insulta es, insultum es... insultus est, insulta est, insultum est... insulti sumus, insultae sumus, insulta sumus... insulti estis, insultae estis, insulta estis... insulti sunt, insultae sunt, insulta sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
insultus eram, insulta eram, insultum eram... insultus eras, insulta eras, insultum eras... insultus erat, insulta erat, insultum erat... insulti erāmus, insultae eramus, insulta eramus... insulti erātis, insultae eratis, insulta eratis... insulti erant, insultae erant, insulta erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
insultus sum, insulta sum, insultum sum... insultus es, insulta es, insultum es... insultus est, insulta est, insultum est... insulti sumus, insultae sumus, insulta sumus... insulti estis, insultae estis, insulta estis... insulti sunt, insultae sunt, insulta sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
insultus eram, insulta eram, insultum eram... insultus eras, insulta eras, insultum eras... insultus erat, insulta erat, insultum erat... insulti erāmus, insultae eramus, insulta eramus... insulti erātis, insultae eratis, insulta eratis... insulti erant, insultae erant, insulta erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
insiliar insiliēris insiliētur insiliēmur insiliemĭni insilientur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
insultus ero, insulta ero, insultum ero... insultus eris, insulta eris, insultum eris... insultus erit, insulta erit, insultum erit... insulti erimus, insultae erimus, insulta erimus... insulti erĭtis, insultae eritis, insulta eritis... insulti erunt, insultae erunt, insulta erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
insiliar insiliāris insiliātur insiliāmur insiliamĭni insiliantur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
insilirer insilirēris insilirētur insilirēmur insiliremĭni insilirentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
insultus sim, insulta sim, insultum sim... insultus sis, insulta sis, insultum sis... insultus sit, insulta sit, insultum sit... insulti simus, insultae simus, insulta simus... insulti sitis, insultae sitis, insulta sitis... insulti sint, insultae sint, insulta sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
insultus essem, insulta essem, insultum essem... insultus esses, insulta esses, insultum esses... insultus esset, insulta esset, insultum esset... insultessēmus, insultae essemus, insulta essemus... insultessētis, insultae essetis, insulta essetis... insulti essent, insultae essent, insulta essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
insilirer insilirēris insilirētur insilirēmur insiliremĭni insilirentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
insultus essem, insulta essem, insultum essem... insultus esses, insulta esses, insultum esses... insultus esset, insulta esset, insultum esset... insultessēmus, insultae essemus, insulta essemus... insultessētis, insultae essetis, insulta essetis... insulti essent, insultae essent, insulta essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
insiliri | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
insultum esse, insultam esse, insultum esse, insultos esse, insultas esse, insulta esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
insultum iri | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.insiliendus Gen.insiliendi Dat.insiliendo Acc.insiliendum Voc.insiliende Abl.insiliendo | insiliendi insiliendorum insiliendis insiliendos insiliendi insiliendis |
Feminina | |
Nom.insilienda Gen.insiliendae Dat.insiliendae Acc.insiliendam Voc.insilienda Abl.insilienda | insiliendae insiliendarum insiliendis insiliendas insiliendae insiliendis |
Neutro | |
Nom.insiliendum Gen.insiliendi Dat.insiliendo Acc.insiliendum Voc.insiliendum Abl.insiliendo | insilienda insiliendorum insiliendis insilienda insilienda insiliendis |
SUPINO | |
insultu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.insultus Gen.insulti Dat.insulto Acc.insultum Voc.insulte Abl.insulto | insulti insultorum insultis insultos insulti insultis |
Feminina | |
Nom.insulta Gen.insultae Dat.insultae Acc.insultam Voc.insulta Abl.insulta | insultae insultarum insultis insultas insultae insultis |
Neutro | |
Nom.insultum Gen.insulti Dat.insulto Acc.insultum Voc.insultum Abl.insulto | insulta insultorum insultis insulta insulta insultis |
- Conjugación completa di insilire Forma activa |
Conjugación de: insulto, insultas, insultavi, insultatum, insultāre conjugación: 1 - intransitivo/transitivo - attiva (Ita) = saltare su, insultare, maltrattare, intr./tr, (eng) = leap, jump, dance, trample, behave insultingly, mock, (esp) = agraviar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego insulto tu insultas ille insultat nos insultāmus vos insultātis illi insultant | Yo agravío Tu agravías El/Ella/Eso agravía Nosotros agraviamos Vosotros agraviáis Ellos/Ellas/Esos agravían |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego insultābam tu insultābas ille insultābat nos insultabāmus vos insultabatis illi insultābant | Yo agraviaba Tu agraviabas El/Ella/Eso agraviaba Nosotros agraviabamos Vosotros agraviabais Ellos/Ellas/Esos agraviaban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego insultavi tu insultavisti, insultasti... ille insultavit nos insultavĭmus vos insultavistis, insultastis... illi insultavērunt, insultarunt, insultavere... | Yo agravié Tu agraviaste El/Ella/Eso agravió Nosotros agraviamos Vosotros agraviasteis Ellos/Ellas/Esos agraviaron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego insultavi tu insultavisti, insultasti... ille insultavit nos insultavĭmus vos insultavistis, insultastis... illi insultavērunt, insultarunt, insultavere... | Yo he agraviado Tu has agraviado El/Ella/Eso ha agraviado Nosotros hemos agraviado Vosotros habéis agraviado Ellos/Ellas/Esos han agraviado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego insultavĕram, insultaram... tu insultavĕras, insultaras... ille insultavĕrat, insultarat... nos insultaverāmus, insultaramus... vos insultaverātis, insultaratis... illi insultaverant, insultarant... | Yo había agraviado Tu habías agraviado El/Ella/Eso había agraviado Nosotros habíamos agraviado Vosotros habíais agraviado Ellos/Ellas/Esos habían agraviado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego insultavi tu insultavisti, insultasti... ille insultavit nos insultavĭmus vos insultavistis, insultastis... illi insultavērunt, insultarunt, insultavere... | Yo hube agraviado Tu hubiste agraviado El/Ella/Eso hubo agraviado Nosotros hubimos agraviado Vosotros hubisteis agraviado Ellos/Ellas/Esos hubieron agraviado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego insultavĕram, insultaram... tu insultavĕras, insultaras... ille insultavĕrat, insultarat... nos insultaverāmus, insultaramus... vos insultaverātis, insultaratis... illi insultaverant, insultarant... | Yo había agraviado Tu habías agraviado El/Ella/Eso había agraviado Nosotros habíamos agraviado Vosotros habíais agraviado Ellos/Ellas/Esos habían agraviado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego insultābo tu insultābis ille insultābit nos insultabĭmus vos insultabĭtis illi insultābunt | Yo agraviaré Tu agraviaras El/Ella/Eso agraviará Nosotros agraviaremos Vosotros agraviareis Ellos/Ellas/Esos agraviarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego insultavĕro, insultaro... tu insultavĕris, insultaris... ille insultavĕrit, insultarit... nos insultaverĭmus, insultarimus... vos insultaverĭtis, insultaritis... illi insultavĕrint, insultarint... | Yo habré agraviado Tu habrás agraviado El/Ella/Eso habrá agraviado Nosotros habremos agraviado Vosotros habréis agraviado Ellos/Ellas/Esos habrán agraviado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego insultem tu insultes ille insultet nos insultēmus vos insultētis illi insultent | Yo agravíe Tu agravíes El/Ella/Eso agravíe Nosotros agraviemos Vosotros agraviéis Ellos/Ellas/Esos agravíen |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego insultārem tu insultāres ille insultāret nos insultarēmus vos insultarētis illi insultārent | Yo agraviara Tu agraviaras El/Ella/Eso agraviara Nosotros agraviáramos Vosotros agraviarais Ellos/Ellas/Esos agraviaran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego insultavĕrim, insultarim... tu insultavĕris, insultaris... ille insultavĕrit, insultarit... nos insultaverĭmus, insultarimus... vos insultaverĭtis, insultaritis... illi insultavĕrint, insultarint... | Yo haya agraviado Tu hayas agraviado El/Ella/Eso haya agraviado Nosotros hayamos agraviado Vosotros hayáis agraviado Ellos/Ellas/Esos hayan agraviado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego insultavissem, insultassem... tu insultavisses, insultasses... ille insultavisset, insultasset... nos insultavissēmus, insultassemus... vos insultavissētis, insultassetis... illi insultavissent, insultassent... | Yo hubiera agraviado Tu hubieras agraviado El/Ella/Eso hubiera agraviado Nosotros hubiéramos agraviado Vosotros hubierais agraviado Ellos/Ellas/Esos hubieran agraviado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego insultārem tu insultāres ille insultāret nos insultarēmus vos insultarētis illi insultārent | Yo agraviaría Tu agraviarías El/Ella/Eso agraviaría Nosotros agraviaríamos Vosotros agraviaríais Ellos/Ellas/Esos agraviarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego insultavissem, insultassem... tu insultavisses, insultasses... ille insultavisset, insultasset... nos insultavissēmus, insultassemus... vos insultavissētis, insultassetis... illi insultavissent, insultassent... | Yo habría agraviado Tu habrías agraviado El/Ella/Eso habría agraviado Nosotros habríamos agraviado Vosotros habríais agraviado Ellos/Ellas/Esos habrían agraviado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
insulta insultate Futuro insultato insultato insultatote insultanto | agravia agraviad ve a agraviar vaya a agraviar id a agraviar vayan a agraviar |
INFINITIVO | |
Presente | |
insultāre | agraviar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
insultavisse, insultasse... | haber agraviado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
insultaturum esse, insultaturam esse, insultaturum esse, insultaturos esse, insultaturas esse, insultatura esse... | ir a agraviar |
GERUNDIO | |
insultandi, insultando, insultandum, insultando... | de agraviar a agraviar para agraviar por agraviar |
SUPINO | |
insultatum | agraviar |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que agravía |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.insultans Gen.insultantis Dat.insultanti Acc.insultantem Voc.insultans Abl.insultante, insultanti... | insultantes insultantium insultantibus insultantes insultantes insultantibus |
Feminina | |
Nom.insultans Gen.insultantis Dat.insultanti Acc.insultantem Voc.insultans Abl.insultante, insultanti... | insultantes insultantium insultantibus insultantes insultantes insultantibus |
Neutro | |
Nom.insultans Gen.insultantis Dat.insultanti Acc.insultans Voc.insultans Abl.insultante, insultanti... | insultantia insultantium insultantibus insultantia insultantia insultantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de agraviar |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.insultaturus Gen.insultaturi Dat.insultaturo Acc.insultaturum Voc.insultature Abl.insultaturo | insultaturi insultaturorum insultaturis insultaturos insultaturi insultaturis |
Feminina | |
Nom.insultatura Gen.insultaturae Dat.insultaturae Acc.insultaturam Voc.insultatura Abl.insultatura | insultaturae insultaturarum insultaturis insultaturas insultaturae insultaturis |
Neutro | |
Nom.insultaturum Gen.insultaturi Dat.insultaturo Acc.insultaturum Voc.insultaturum Abl.insultaturo | insultatura insultaturorum insultaturis insultatura insultatura insultaturis |
- Conjugación completa di insultari Forma pasiva |